برآورد فقر غذایی در ایران بر اساس داده های سال ۱۳۸۸

سابقه و هدف: در شرایطی که نیمی از مردم جهان در گرسنگی، کمبود کیفی یا کمی غذایی قرار دارند و هر هفته تعداد زیادی از کودکان به کام مرگ می روند. موضوع فقر، روشهای اندازه گیری آن و بویژه راه های مقابله با آن یکی از موضوعات مورد توجه اکثر دولت-ها و نیز سازمان های بین المللی از جمله بانک جهانی بوده است. نقش تغذیه در سلامت، افزایش کارایی، یادگیری انسان ها و ارتباط آن با توسعه اقتصادی طی تحقیقات وسیع جهانی به اثبات رسیده است. بر همین اساس این مطالعه فقر را از بعد خوراکی مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: در این تحقیق، با استفاده از داده های هزینه- درآمد خانوار مرکز آمار ایران به تفکیک شهر و روستا در سال 1388، خط فقر خوراکی خانوار در شهر و روستا بر اساس روش دکتر پژویان برآورد گردیده است. یافته ها: نتایج این مطالعه با در نظر گرفتن این نکته که بعد خانوار در روستا بیشتر از شهر می باشد حاکی از آن است که خط فقر خوراکی خانوار شهری 1157354 ریال در ماه است و نیز خط فقر کل برابر با 5017476 ریال و درصد افراد زیر خط فقر برابر 29.5 درصد است و میزان خط فقر خوراکی در ماه و کل خانوار روستایی به ترتیب برابر با 2075473 و 5856296 ریال است و درصد افراد زیر خط فقر در روستا برابر با 6.5 درصد است. نتیجه گیری: به طور کلی وضعیت فقر در شهر و روستا در سال 1388 افزایش پیدا کرده است. واژگان کلیدی: خط فقر خوراکی، درصد افراد زیرخط فقر، روش دکتر پژویان، بودجه خانوار